Πέμπτη 23 Δεκεμβρίου 2010

AELFWINE

O Aelfwine ήταν ναυτικός και τραβαδούρος στην υπηρεσία του βασιλικού βαρώνου Odda και γεννήθηκε το έτος 869μ.χ. Οταν ήταν εννέα ετών,ο πατέρας του ξεκίνησε ένα ταξίδι με το πλοίο του και δεν επέστρεψε ποτέ.Εξαιτίας των επιθέσεων των Δανών,η μητέρα του Aelfwine τον πήρε μαζί της και φεύγοντας από το Somerset,όπου ζούσαν,πήγε στη δυτική Ουαλία όπου είχε συγγενείς.
  
   Ενήλικος πλέον,έχοντας μάθει την ουαλική διάλεκτο και κατέχοντας την τέχνη του ναυτικού,επέστρεψε στο Somerset και υπηρέτησε το βασιλιά στους πολέμους του.Κατά τη διάρκεια της υπηρεσίας του στον Odda ταξίδεψε σε θάλασσες και ωκεανούς και επισκέφτηκε πολλές φορές την Ουαλία και την Ιρλανδία.Στα ταξίδια του μάθαινε πάντοτε καινούριες ιστορίες για τη θάλασσα,έτσι,κάποτε άκουσε και τους ιρλανδικούς μύθους του Maelduin και του Saint Brendan,οι οποίοι ταξίδεψαν και οι δυο στη θάλασσα και βρήκαν μια ομάδα από διαδοχικά νησιά,στα οποία συναντούσαν το ένα θαύμα μετά το άλλο.Ακουσε επίσης για μια μεγάλη γη στη Δύση η οποία είχε καταποντιστεί και έμαθε πως οι επιζώντες της καταστροφής είχαν εγκατασταθεί στην Ιρλανδία,όπου με τον καιρό μειώθηκαν αισθητά.Οι απόγονοι εκείνων των επιζόντων είχαν στο αίμα τους την αγάπη για τη θάλασσα και τα ταξίδια,και πολλοί από αυτούς ταξίδεψαν προς τη Δύση χωρίς να επιστρέψουν ποτέ.

   O Aelfwine σκέφτηκε πως μπορεί και ο ίδιος να ήταν ένας από αυτούς τους απογόνους.Το φθινόπωρο του έτους 915 οι Δανοί επιτέθηκαν στο Porlock.Στην αρχή αποθήθηκαν και ο Aelfwine με τους άντρες του κατάφερε να συλλάβει ένα δανικό μικρό καράβι τη νύχτα.Την αυγή είπε στον καλύτερό του φίλο Treowine πως σκόπευε να ταξιδέψει  προς την πατρίδα του θρυλικού βασιλιά Sheaf στη Δύση.Ηταν ένα ταξίδι που είχε αποφασίσει από πολύ καιρό και είχε ετοιμάσει αρκετές προμήθειες σε τρόφιμα και νερό.Ο φίλος του συμφώνησε να τον συνοδέψει τουλάχιστον μέχρι την Ιρλανδία.Μαζί τους θα ταξίδευαν και δύο ακόμα σύντροφοι,ο Ceola από το Somerset και ο Geraint από τη Δυτική Ουαλία.
   
   Ξεκίνησαν το ταξίδι τους και κατευθύνθηκαν δυτικά.Πέρασαν την Ιρλανδία και μετά από αρκετές ημέρες οι ταξιδιώτες εξαντλήθηκαν.Αρχισαν να έχουν οράματα θανάτου και κάποια στιγμή λιποθύμησαν.Το τελευταίο που είναι γνωστό για το ταξίδι αυτό είναι πως ο Treowine είδε τον κόσμο να χάνεται κάτω από το καράβι τους.Είχαν μπει στην Ευθεία Οδό.


   Οταν ο Aelfwine συνήλθε από το λήθαργο,βρήκε τον εαυτό του ξαπλωμένο σε μια ακτή,ενώ μια ομάδα από Ξωτικούς τραβούσαν το πλοίο του έξω.Είχε έρθει στην Tol Eressea.Γρήγορα γνωρίστηκε με τους Noldor που κατοικούσαν στο νησί και απέκτησε το όνομα Eriol,που σημαίνει "αυτός που ονειρεύεται μόνος".Οι σύντροφοί του δεν είχαν φτάσει εκεί.Εμαθε τη γλώσσα των Ξωτικών και μετά από κάποιο διάστημα προχώρησε στην ενδοχώρα.


   Για ένα μεγάλο διάστημα έζησε στην πόλη Tavrobel,όπου ζούσε και ο Pengolodh.O Aelfwine έμαθε πολλά από το μεγάλο χρονικογράφο.Ο Pengolodh του έδειξε πολλά από τα μεγάλα χρονικά: το "Ainulindale", το "Lammas", το "Quenta Silmarillion", το"Narn I Chin Hurin" και τα Χρονικά του Aman  και του Beleriand.Ο Aelfwine αποστήθισε τα περισσότερα από αυτά τα έργα και μετέφρασε τα "Χρονικά", το "Silmarillion" και το "Narn I Chin Hurin" στα μεσαιωνικά αγγλικά μετά από αρκετά χρόνια όταν έφυγε από εκεί και επέστρεψε στην Αγγλία.Επίσης έδωσε εξηγήσεις σε πολλά από τα ονόματα που αναφέρονταν σε αυτά.Επίσης,όταν επέστρεψε κατέγραψε και μετέφρασε τα έργα που είχε αποστηθίσει.Αιώνες αργότερα,ο Τόλκιν χρησιμοποίησε το μεγαλύτερο κομμάτι του έργου του Aelfwine για τις δικές του μεταφράσεις.